Alles heeft een binnenkant… in gesprek met Janneke Geene-Oegema.
Als laatste interview in deze reeks van een heel jaar, ben ik in gesprek met ons eigen huishouden, zogezegd. Dit keer niet over eco-schoonmaakmiddelen of biologisch/vegetarisch eten, dat doen we natuurlijk ook allemaal, maar over de diepere gedachten van een christelijke manier van denken en kijken naar de schepping. En dat in deze tijd van een pandemie, die over de wereld raast en vele slachtoffers maakt, maar ook een andere kant heeft: die van bezinning en inkeer en omzien naar elkaar. Want de natuur, de schepping gaat zo haar eigen weg, die we niet zo maar kunnen bestrijden met vaccins of de illusie dat die schepping maakbaar is… Janneke kijkt vooral naar de binnenkant der dingen. En dat is heel meditatief en toepasselijk rondom deze ingetogen donkere decemberdagen en Kerst.
Gij hebt de bloemen op de velden - met koninklijke pracht bekleed - De zorgeloze vogels melden - Dat Gij Uw schepping niet vergeet. – ’t Is alles een gelijkenis - van meer dan aards geheimenis. Lied 987 is voor Janneke een heel cruciale tekst en daar begint ze mee.
Afgelopen voorjaar was het stil op straat, stil om ons heen. Het leek of alles de adem inhield: Wordt het leven of dood? Ziek of gezond? Maar de natuur om ons heen bloeide, de blauwe lucht, de zingende vogels, de uitbottende bomen…….. Alles leek helderder, schoner, uitbundiger.
Zo kan het zijn als we stil gezet worden, zegt Janneke. Als we door omstandigheden gedwongen stilgezet worden en op elkaar worden aangewezen. Stilvallen en naar binnen keren. Lied 978 heeft het over de natuur en de schepping als over méér dan een aards geheimenis.
De werkelijke diepte, die er in de dingen verscholen ligt, wordt onvindbaar als mensen zichzelf als de maat van de dingen beschouwen. Als ze alles wat ze tegenkomen alleen maar aftasten op het nut. Dan is de natuur niet meer dan grondstof. Dan is een plant louter een mechanisme dat bladeren en vruchten voortbrengt, een dier niet meer dan een verzameling stoffen, waar we economisch belang bij hebben. Dan wordt een mens beschouwd op zijn of haar nuttigheid , productiviteit en gezondheid.
Maar er bestaat een wijze van leven, waarbij alles om ons heen niét met dat verkorte zicht bekeken wordt. Waar de dingen een sprekend gezicht krijgen. Dat is te ervaren voor wie kijkt en luistert. En bereid is een leven lang zich dáárin te oefenen.
Alles heeft een binnenkant! Dan stuit je op een gelijkenis van meer dan aards geheimenis. Genesis1: 27 zegt: ‘God schiep de mens naar Zijn evenbeeld’….Dat is een geheim én een opdracht. Het laatste vers van lied 978 bidt:
Laat dan mijn hart U toebehoren - en laat mij door de wereld gaan met open ogen, open oren om al Uw tekens te verstaan. Dan is het aardse leven goed -omdat de hemel mij begroet.
– de hemel op aarde!! Wie op die weg gezet is, wordt opgenomen in een bondgenootschap dat het hele leven omspant. We gaan de binnenkant leren zien!
Misschien moet in onze zakelijke wereld heel wat overwonnen worden om in de wereld rondom ons de ‘groet van de hemel’ weer te vernemen.
Zoals we in onze omgang met elkaar pas écht leven kunnen wanneer we door de buitenkant heen de hartslag van iemands bestaan kunnen opvangen.
“o God, leer ons zien met open ogen, open oren en met een open hart vol liefde’’ .
Zo houdt Janneke u en mij een spiegel voor! Een spiegel van Licht en Hoop. Dankjewel voor deze meditatieve, mooie woorden. Ze inspireren tot een nieuwe houding tegenover schepping en medemens!
Uw groene diaken, Peter Geene