“HUIS ZONDER UITSTOOT “ – een gesprek met Rob Boogaard, kerkrentmeester.
Rob en Magda wonen sinds zo’n 1.5 jaar ‘aan-de-overkant’ van hun oude huis aan de Oude Domburgseweg. Rob is een gezellige verteller en hij neemt meteen het voortouw om met een rondleiding te beginnen, want het oude huisje van vroeger is enorm uitgebouwd en meteen helemaal energie-neutraal gemaakt. De verbouwing duurde behoorlijk lang, “maar nu hebben we dan ook wat, zegt ie, en het is een investering voor de toekomst en levensloopbestendig… en natuurlijk de zonnepanelen om onze eigen energie op te wekken.” Trots laat hij alle machinerie zien van warmtepomp en zonneboiler van 300 l. die in de schuur zijn geïnstalleerd, want ‘dat geeft geen geluid in huis. We hebben het gas afgekoppeld en we gebruiken aardwarmte om het huis met vloerverwarming ‘te verwarmen met lage temperatuur’!” Dat laatste moet ie me uitleggen en het komt hier op neer dat hij geen CV-ketel nodig heeft die een veels te hoge temperatuur moet opwekken omdat er zoveel warmte verloren gaat in de radiatoren; de aardwarmte komt van een 120 m. diep boorgat, dat gevuld is met een warmte-opnemende vloeistof. (In mijn eigen huurhuis lekt ontzettend veel warmte weg, ook door kieren). Hun muren rondom zijn van buiten geïsoleerd (12 cm.) Ik ontkom hier in dit duurzame huis van Rob niet aan allerlei technische snufjes (de nieuwste) die bij de voorbereidingen al zijn bedacht. “en ik ging natuurlijk ter voorbereiding ook eens kijken bij een van de energieneutrale huizen in ons dorp van Leen Jobse”. Nu zorgen die apparaten voor maximaal woongenot gecombineerd met duurzaamheid. (zonder alle andere duurzame huizen in Oostkapelle te kort te willen doen..!)
Buiten hebben ze een moestuin en een kas voor eigen groente. Er groeit zelfs een geleide Abrikoos in die kas. In de tuin stonden oude fruitbomen, die vroeger (door Don) nog rijkelijk werden bespoten met gif wat je nu niet meer zou willen inademen, laat staan eten. Nu is de opbrengst van die 60 jaar oude bomen niet meer zo hoog, maar dat is ook niet nodig. “In de moestuin, hebben we dit jaar eens champignonmest gebruikt en dat gaf enorme groei aan alles, dan heb je echt geen kunstmest meer nodig!” Ze kopen natuurlijk nog wel wat in de winkel, maar zijn geen echte vleeseters meer; want er zijn zoveel lekkere alternatieven tegenwoordig! “Gister hadden we gevulde paprika’s met kaas, noten en zonnepitten, dan mis je geen vlees hoor…” vult Rob glunderend aan. Ik vraag ter loops of Magda het niet ‘verschrikkelijk’ vindt om te ‘huishouderen’ in zo’n groot huis, maar nee het is heerlijk wonen zo, zegt ze, we zijn van alle gemakken voorzien.
Als ik vraag hoe Rob denkt over het begrip duurzaamheid, blijkt hij een genuanceerd denker hierover te zijn. “Ik lees vrijwel alle nieuwtjes op dit gebied in diverse kranten en tijdschriften. Bijv. over ‘iedereen van het gas af’ wat m.i niet haalbaar is voor al die oude, kleine huizen. En qua energiebeheer zoek ik naar opties om meer warmte te kunnen opslaan in warme tijden en te gebruiken in koude tijden, bijv. in accu’s maar die capaciteit is beperkt. Ik denk dat de oplossing ligt bij waterstof. Duurzaam is enerzijds biologisch, anderzijds technisch! En vandaaruit denk ik dat juist in kernenergie of kernfusie een van de oplossingen zit. Zeker als we een goede oplossing voor het afval vinden… “ Tot slot vertelt Rob dat onder het grindpad naar het huis een groot opslagreservoir is aangelegd van 10.000 liter voor het regenwater. Dit ‘grijs water’ is dan, via slangen naar de pomp in de schuur, voor de WC’s, de buitenkraan (auto/planten) en de kas.
Ook krijg ik mooie verhalen verteld over hun reizen. Naar Kenia, vanwege contact met een groep tandartsen, waar Magda als assistente mee zou gaan. Rob vroeg gewoon of ie mee mocht en liep daar klusjes te doen op een school met 600 leerlingen. “Terwijl ik heen en weer liep zaten enkele vrouwen steeds te grinniken en toen ik vroeg waarom, zeiden ze dat ze lachten omdat ik zo hard werkte;, hun mannen zijn gewend om onder een boom te zitten kletsen, terwijl zij al het werk doen…” ’s lands wijs- ’s lands eer, zogezegd. Maar als je reist merk je dat wij Nederlanders een bezig volkje zijn, dat graag overal infrastructuren aanlegt, dus gelukkig ook voor nieuwe circulaire economie!
Dan de vakantie naar een van de Canarische eilanden: “… waar op een leeg veld door iedereen plastic huisvuil werd weggegooid… tussen allemaal mooie moderne witte huizen en resorts”. Rob stelde voor om met z’n alleen een paar zakken te halen en de boel op te ruimen, maar daar had niemand behoefte aan.. het bleef dus liggen.
Zo nemen we lachend afscheid van dit interview, vol verhalen die we graag nog eens samen willen delen, een andere keer!
Dit is het een-na-laatste interview voor het kerkblad, in December nog een verrassend gesprek.
Uw groene diaken.